Oorspronkelijk geplaatst door
Cybafish
Nouja in beginsel is er contractsvrijheid, maar daarop zijn een aantal wettelijke uitzonderingen (bijvoorbeeld verbod op fiduciaire eigendomsoverdracht). Daarnaast kunnen sommige bepalingen/contracten door een rechter van tafel geveegd worden omdat zij onredelijk kunnen worden geacht (bijvoorbeeld wanneer partijen eigenlijk iets anders beoogd hadden dan nu feitelijk op papier staat) of wanneer een overeenkomst onder rare omstandigheden tot stand is gekomen (bijvoorbeeld onder bedreiging).
Vergeet niet dat er diverse belangen in het spel zijn. Door een leverancier het recht te geven om je klanten te benaderen benadeel je alle andere leveranciers. Klanten zijn namelijk geld waard en hun contracten vallen onder de boedel, ook in geval van faillissement. Door een leverancier de mogelijkheid te geven om klanten te benaderen bij betalingsproblemen geef je leverancier X een enorm groot recht op een niet door de wet voorziene wijze. Niet alleen heb je dan grote kans dat leverancier X eerder zal aansturen op een faillissement (waartegen dan weer beschermingsmechanismen in de wet staan die de rechter de mogelijkheid geven om het overnemen van de klanten als onrechtmatig te bestempelen), maar daarnaast gaat zo'n "hier, mail al m'n klanten maar dat jij 't nu gaat regelen"-bepaling tegen ons gesloten stelsel van zekerheidsrechten in. Eigenlijk hoor je de leverancier dan een stil pandrecht te geven op de (toekomstige) vorderingen op de klanten, zodat hij in geval van faillissement als separatist ("ik heb niets te maken met andere schuldeisers", hierop gelden uitzonderingen) geld kan ophalen bij de debiteuren. Rondom het pandrecht zijn specifieke beschermingsbepalingen in de wet opgenomen, zodat een schuldenaar niet helemaal uitgekleed wordt als hij zijn rekeningen niet kan betalen.
Ik geef je ten slotte nog een aantal voorbeelden mee.
1. Stel je spreekt met leverancier X (datacenter) af dat hij jouw klanten (400x shared hosting) mag benaderen op het moment dat jij de rekeningen niet meer kunt betalen. Je shared hosting klanten brengen jaarlijks 100.000 euro in het laatje en de openstaande facturen bij het datacenter zijn opgelopen tot 20.000 euro. Is het dan redelijk dat alle klanten worden weggehaald tegen kwijting van de datacenterfacturen? Hoe zal de bank, die een lening van 20.000 euro heeft verstrekt aan je bedrijf op basis van je bedrijfsbalans met 100.000 euro omzet, daarover denken? (Overigens is het zo dat banken altijd via hun algemene voorwaarden een pandrecht bedingen op alle vorderingen die jij hebt of zult verkrijgen en daarom vaak als tweede, na de belastingdienst, in de boedel graaien.)
2. Stel je hebt twee werkmaatschappijen "Hostingknallert B.V." en "Datacenter B.V." in een holding "Zorgeloos cocktails drinken B.V.". Je werkmaatschappij Hostingknallert neemt datacenter diensten af van je Datacenter-BV'tje. Tussen beiden spreek je af dat wanneer Hostingkallert in de problemen komt en de rekeningen aan Datacenter B.V. niet meer kan betalen, dat Datacenter B.V. de klanten mag benaderen ter overname. Hostingknallert faillieert en alle schuldeisers kunnen de rambam krijgen. Jij gaat vrolijk door met Datacenter B.V. en stopt de hostingklanten een week later in een nieuwe B.V. en neemt nog een sip van je cocktail. Klinkt je dat redelijk in de oren als je nog 10.000 euro voor serveronderdelen krijgt van Hostingknallert? (Het fenomeen in dit voorbeeld heet 'pauliana' en is
meestal verboden.)
Dit zijn twee voorbeelden waarin schuldeisers worden benadeeld. Maar het kan ook nadelig werken voor jezelf:
3. Stel je bent met je leverancier overeengekomen dat hij je klanten mag benaderen ter overname (in welke subtiele bewoording dan ook) als jij in betalingsproblemen komt. Je hebt, net als in het eerste voorbeeld, voor 100.000 p/j aan hostingklanten en een rekening van 5000 euro openstaan bij het datacenter. De factuur staat al 90 dagen open en er zijn inmiddels herinneringen verzonden en de laatste aanmaning valt op je deurmat. Je had nooit verwacht dat het zo ver zou komen en je hebt met de leverancier afgesproken dat hij na 90 dagen zonder verdere ingebrekestelling je klanten mag benaderen. Op dag 93 betaalt die ene grote klant eindelijk, veel te laat, zijn factuur van 18.000 euro en kun jij je rekeningen weer betalen. Beetje sneu dat er op dag 91 zo'n 400 brieven zijn verzonden door het datacenter en dat je bedrijf nu kapot is.
Anyway, om maar aan te geven dat het niet altijd zo eenvoudig is als wordt aangenomen.
Ik zou een juridisch blog moeten beginnen