We hebben ook altijd (min of meer) gestreefd naar samenwerking, dan wel verkoop. Maar de Duitsers boden ons slechts een een soort van franchise harnas. 'Een poging tot annexatie', zoals onze advocaat omschreef.
Gezien het 'niet weten' hier is het misschien interessant want we tot nu toe hebben ondervonden. Met als belangrijkste dat een eerder geregistreerde handelsnaam altijd boven een later geregistreerd merkenrecht gaat, ook al is dat Europees en zelfs als je dezelfde activiteiten verkoopt.
Verder lijkt een sterk argument te zijn dat we het betreffende domein gewoon konden registreren. Er was dus geen belangstelling voor. Ook het EU domein konden we vastleggen nadat zij daarin faalden. In de daaropvolgende ARD procedure hebben ze echter ook geen bezwaar gemaakt.
Wat ik dus al logisch dacht. Het is niet zo vanzelfsprekend om een een Europees Merkenrecht aan te vragen en vervolgens bedrijven / domeinen in het buitenland op te eisen.