PDA

Bekijk Volledige Versie : Peering vs Transit



mdr
11/07/07, 01:14
Naar aanleiding van het telenet topic (srr, kan blijkbaar nog geen links posten) vraag ik mij af wat het verschil is tussen transit en peering. Klopt het als ik zeg dat

transit = verbinding naar het internet toe, waarover je je internetverkeer gooit
peering = tussen 2 partijen via backbones als bnix?

Spyder01
11/07/07, 01:28
Als ik het zelf getikt had, had ik het misschien korter uit kunnen leggen, maar met dit stuk tekst kom je vast ook een eind. (tekst van EUR-Lex) het is uitgebreid en wel duidelijk dunkt me :)

a) Transit

(19) Transit is een commerciële dienst waarbij tegen betaling toegang tot het internet wordt geboden. Transit kan drie vormen aannemen: "dedicated access" ("toegang op maat", d.w.z. een eigen, vaste verbinding voor een andere netwerkprovider of grotere klanten), of "dial-up access" (toegang via een kiesaansluiting), hetzij op detailhandels- (voor particulieren en zakelijke gebruikers) of groothandelsniveau (voor ISP's)(11).

b) Peering

(20) "Peering" behelst een overeenkomst tussen twee netwerkbeheerders die zich ertoe verbinden verkeer van elkaars klanten te aanvaarden dat bestemd is voor een punt op hun respectieve netwerken.

(21) "Peering" kan worden onderverdeeld in "publieke" en "private peering" (ook wel "direct peering" genoemd). Van "publieke peering" is sprake wanneer een aantal providers van internetconnectiviteit overeenkomen om op een openbaar interconnectiepunt, vaak aangeduid als nationaal aansluitpunt of "NAP", verkeer uit te wisselen. "Private peering" vindt plaats tussen grote providers van internetconnectiviteit, op speciale punten die voor beide netwerken geschikt zijn.

(22) "Peering" ontstond toen netwerken van min of meer gelijke grootte overeen kwamen verkeer uit te wisselen. De eerste punten voor interconnectie op basis van "peering" waren de NAP's, die werden gecreëerd nadat het internet door de Amerikaanse regering was geprivatiseerd. Deze NAP's zijn eigendom en worden beheerd door commerciële entiteiten, zoals MCI WorldCom en Sprint. De commercialisering van het internet in de jaren negentig leidde ertoe dat veel NAP's tijdens de overgang naar een volledig commerciële markt verstopt raakten. NAP's hebben nog steeds te kampen met congestie en worden hoofdzakelijk gebruikt door de kleinere (secundaire) providers, die niet dezelfde behoefte aan interconnecties van hoge capaciteit hebben als de providers van universele internetconnectiviteit, verder "top-level"-providers genoemd. Als reactie op de congesties in de NAP's schakelden beheerders van grotere netwerken die op de NAP's een aanzienlijke hoeveelheid verkeer met elkaar hadden uitgewisseld, over op "direct peering"-overeenkomsten en brachten interconnectie tot stand op punten die voor beide netwerken geschikt waren. Bij beheerders van grotere netwerken geniet dit nog steeds de voorkeur. Doorgaans maken die gebruik van particuliere interconnectiepunten (met wat openbare connectiepunten van providers die zijn overgenomen), terwijl beheerders van kleinere netwerken voor hun aansluitingen de openbare interconnectiepunten gebruiken.

(23) Het belang van "private peering" is ook gebleken uit het feit dat grote zakelijke afnemers particuliere interconnectiepunten eisen. Veel afnemers die een uitnodiging doen tot het indienen van voorstellen voor GTS ("wereldomvattende telecomdiensten"), eisen dat providers van internetconnectiviteit die een bod doen, beschikken over een zeker volume aan "private peering" met bepaalde "top-level"-providers (zowel wat betreft het aantal interconnectiepunten als de uitgebreidheid van de interconnecties). Dit is nodig omdat het de betrouwbaarheid van de dienst vergroot.